โดย อ. ปราโมทย์ ศรีอุทัย
ผ้าไหมและทองคำเป็นที่ต้องห้ามสำหรับบุรุษ แต่เป็นที่อนุมัติสำหรับสตรี
ต่อมาในช่วงสุดท้ายก่อนการสิ้นชีวิตของท่านศาสดาไม่นาน อิสลามก็ได้มีบทบัญญัติห้ามผู้ชายใช้เครื่องประดับที่เป็นทองคำ และเครื่องแต่งกายที่ทำจากผ้าไหม(แท้) แต่ยังคงการอนุมัติทั้งสองอย่างนั้นไว้สำหรับสตรีเช่นเดิม ...
ท่านอะลีย์ บิน อบีย์ฏอลิบ ร.ฎ. ได้กล่าวว่า ...
ต่อมาในช่วงสุดท้ายก่อนการสิ้นชีวิตของท่านศาสดาไม่นาน อิสลามก็ได้มีบทบัญญัติห้ามผู้ชายใช้เครื่องประดับที่เป็นทองคำ และเครื่องแต่งกายที่ทำจากผ้าไหม(แท้) แต่ยังคงการอนุมัติทั้งสองอย่างนั้นไว้สำหรับสตรีเช่นเดิม ...
ท่านอะลีย์ บิน อบีย์ฏอลิบ ร.ฎ. ได้กล่าวว่า ...
أَخَذَ النَّبِىُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَرِيْرًا فَجَعَلَهُ فِىْ يَمِيْنِهِ، وَأَخَذَ ذَهَبًا فَجَعَلَهُ فِىْ شِمَالِهِ، ثُمَّ قَالَ : إِنَّ هَذَيْنِ حَرَامٌ عَلَىذُكُوْرِأُمَّتِىْ، .. وَزَادَ ابْنُ مَاجَهْ : حِلٌّ ِلإنَاثِهِمْ
ท่านนบีย์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม ได้เอาผ้าไหมมาถือไว้ในมือขวา และเอาทองคำมาถือไว้ในมือซ้าย แล้วท่านก็กล่าวว่า .. “สองอย่างนี้ เป็นที่ต้องห้าม (หะรอม) สำหรับบุรุษเพศจากอุมมะฮ์ของฉัน” .. ท่านอิบนุมาญะฮ์ได้รายงานข้อความเพิ่มเติมว่า “และเป็นที่อนุมัติ (หะล้าล) แก่สตรีเพศของพวกเขา” ...
(หะดีษบทนี้ ข้อความอันเป็นคำกล่าวของท่านนบีย์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม ในวรรคแรก เป็นการบันทึกโดย ท่านอะห์มัด เล่มที่ 1 หน้า 115, ท่านอบูดาวูด หะดีษที่ 4057, ท่านอัน-นะซาอีย์ หะดีษที่ 5161, และท่านอิบนุหิบบาน หะดีษที่ 1465, ส่วนท่านอิบนุมาญะฮ์ ได้บันทึกไว้ทั้ง 2 วรรคในหะดีษที่ 3595) ...
หะดีษซึ่งมีเนื้อหาคล้ายคลึงกับหะดีษบทนี้ ยังถูกรายงานมาจากเศาะหาบะฮ์อีกหลายท่าน คือ ...
1. จากท่านอบูมูซา อัล-อัชอะรีย์ ร.ฎ. จากการบันทึกของท่านอะห์มัด เล่มที่ 4 หน้า 392, 394, 407, ท่านอัน-นะซาอีย์ หะดีษที่ 5163, และท่านอัต-ติรฺมีซีย์ หะดีษที่ 1720 ...
2. จากท่านอิบนุอับบาส ร.ฎ. จากการบันทึกของท่านอัล-บัซซารฺ หะดีษที่ 3006, ท่านอัฏ-ฏ็อบรอนีย์ในหนังสือ “อัล-มุอฺญัม อัล-กะบีรฺ” หะดีษที่ 10889, 11333และหนังสือ “อัล-มุอฺญัม อัลเอาซัฏ” หะดีษที่ 405 ...
3. จากท่านอิบนุอุมัรฺ ร.ฎ. จากการบันทึกของท่านอัล-หะซัน อัล-หัรฺบีย์ ...
หะดีษบทนี้ มีลักษณะของสายรายงานคล้ายกับหะดีษเรื่องหู้ล (حَوْلٌ) หรือการกำหนดครบรอบปีของเรื่องซะกาต .. นั่นคือ ทุกๆกระแสของมันล้วนมีข้อบกพร่องทั้งสิ้น แต่มีบางกระแสที่บกพร่องเพียงเล็กน้อย ซึ่งในภาพรวมแล้วบรรดานักวิชาการหะดีษต่างมีความเห็นสอดคล้องกันว่า หะดีษบทนี้ เป็นหะดีษเศาะเหี๊ยะฮ์ (ถูกต้อง) ...
(โปรดดูรายละเอียดการวิเคราะห์หะดีษบทนี้จากหนังสือ “นัศบุรฺรอยะฮ์” ของท่านอัซ-ซัยละอีย์ เล่มที่ 4 หน้า 222-225, และหนังสือ “ฆอยะตุ้ลมะรอม” ของท่านอัล-อัลบานีย์ หน้า 64-66) ...
เมื่อเราพิจารณาดูเนื้อหาของหะดีษบทนี้ ก็จะเข้าใจได้ว่าความหมายของมันก็คือ ห้ามผู้ชายใช้เครื่องแต่งกายที่ถูกตัดเย็บจากผ้าไหมแท้ทุกชนิด, และห้ามใช้อะไรก็ตามที่มีทองคำเป็นองค์ประกอบทุกชนิด, แต่จะอนุญาตแก่ผู้หญิงใช้เครื่องประดับหรือเครื่องใช้ทุกชนิดที่ทำจากทองคำโดยปราศจากข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น ...
แต่ข้อเท็จจริงมิใช่เป็นเช่นนั้น เพราะกฎทุกกฎย่อมมีข้อยกเว้น ...
ท่านรอซู้ลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม เคยผ่อนผันให้ท่านอับดุรฺเราะห์มาน บินเอฺาฟ์ และท่านอัซ-ซุบัยรฺ บิน อัล-เอฺาวาม ร.ฎ. สวมใส่เสื้อผ้าที่ทำด้วยผ้าไหมบริสุทธิ์ได้ ดังการบันทึกของท่านบุคอรีย์ หะดีษที่ 2919, 2920, 2921, 2922, 5839, และท่านมุสลิม หะดีษที่ 24, 25/2076 หรือเล่มที่ 3 หน้า 1641 เป็นต้น .. ด้วยเหตุผลทางการแพทย์ เพราะทั้งสองท่านนั้นเป็นโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ...
ในทำนองเดียวกัน การที่ท่านศาสดาอนุมัติให้สตรีใช้ทองคำได้ ก็มิได้หมายความว่า สตรีสามารถจะนำเอาทองคำมาประดิดประดอยทำอะไรทุกอย่างได้ตามอำเภอใจ ไม่ว่าเครื่องประดับหรือเครื่องใช้ อย่างที่เข้าใจกัน, .. ทั้งนี้ เนื่องจากมีข้อยกเว้น คือ มีหลักฐานจากหะดีษที่ถูกต้อง ห้ามสตรีใช้ทองคำใน “บางลักษณะ” ดังที่จะกล่าวถึงต่อไป ...
ท่านนบีย์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม ได้เอาผ้าไหมมาถือไว้ในมือขวา และเอาทองคำมาถือไว้ในมือซ้าย แล้วท่านก็กล่าวว่า .. “สองอย่างนี้ เป็นที่ต้องห้าม (หะรอม) สำหรับบุรุษเพศจากอุมมะฮ์ของฉัน” .. ท่านอิบนุมาญะฮ์ได้รายงานข้อความเพิ่มเติมว่า “และเป็นที่อนุมัติ (หะล้าล) แก่สตรีเพศของพวกเขา” ...
(หะดีษบทนี้ ข้อความอันเป็นคำกล่าวของท่านนบีย์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม ในวรรคแรก เป็นการบันทึกโดย ท่านอะห์มัด เล่มที่ 1 หน้า 115, ท่านอบูดาวูด หะดีษที่ 4057, ท่านอัน-นะซาอีย์ หะดีษที่ 5161, และท่านอิบนุหิบบาน หะดีษที่ 1465, ส่วนท่านอิบนุมาญะฮ์ ได้บันทึกไว้ทั้ง 2 วรรคในหะดีษที่ 3595) ...
หะดีษซึ่งมีเนื้อหาคล้ายคลึงกับหะดีษบทนี้ ยังถูกรายงานมาจากเศาะหาบะฮ์อีกหลายท่าน คือ ...
1. จากท่านอบูมูซา อัล-อัชอะรีย์ ร.ฎ. จากการบันทึกของท่านอะห์มัด เล่มที่ 4 หน้า 392, 394, 407, ท่านอัน-นะซาอีย์ หะดีษที่ 5163, และท่านอัต-ติรฺมีซีย์ หะดีษที่ 1720 ...
2. จากท่านอิบนุอับบาส ร.ฎ. จากการบันทึกของท่านอัล-บัซซารฺ หะดีษที่ 3006, ท่านอัฏ-ฏ็อบรอนีย์ในหนังสือ “อัล-มุอฺญัม อัล-กะบีรฺ” หะดีษที่ 10889, 11333และหนังสือ “อัล-มุอฺญัม อัลเอาซัฏ” หะดีษที่ 405 ...
3. จากท่านอิบนุอุมัรฺ ร.ฎ. จากการบันทึกของท่านอัล-หะซัน อัล-หัรฺบีย์ ...
หะดีษบทนี้ มีลักษณะของสายรายงานคล้ายกับหะดีษเรื่องหู้ล (حَوْلٌ) หรือการกำหนดครบรอบปีของเรื่องซะกาต .. นั่นคือ ทุกๆกระแสของมันล้วนมีข้อบกพร่องทั้งสิ้น แต่มีบางกระแสที่บกพร่องเพียงเล็กน้อย ซึ่งในภาพรวมแล้วบรรดานักวิชาการหะดีษต่างมีความเห็นสอดคล้องกันว่า หะดีษบทนี้ เป็นหะดีษเศาะเหี๊ยะฮ์ (ถูกต้อง) ...
(โปรดดูรายละเอียดการวิเคราะห์หะดีษบทนี้จากหนังสือ “นัศบุรฺรอยะฮ์” ของท่านอัซ-ซัยละอีย์ เล่มที่ 4 หน้า 222-225, และหนังสือ “ฆอยะตุ้ลมะรอม” ของท่านอัล-อัลบานีย์ หน้า 64-66) ...
เมื่อเราพิจารณาดูเนื้อหาของหะดีษบทนี้ ก็จะเข้าใจได้ว่าความหมายของมันก็คือ ห้ามผู้ชายใช้เครื่องแต่งกายที่ถูกตัดเย็บจากผ้าไหมแท้ทุกชนิด, และห้ามใช้อะไรก็ตามที่มีทองคำเป็นองค์ประกอบทุกชนิด, แต่จะอนุญาตแก่ผู้หญิงใช้เครื่องประดับหรือเครื่องใช้ทุกชนิดที่ทำจากทองคำโดยปราศจากข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น ...
แต่ข้อเท็จจริงมิใช่เป็นเช่นนั้น เพราะกฎทุกกฎย่อมมีข้อยกเว้น ...
ท่านรอซู้ลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม เคยผ่อนผันให้ท่านอับดุรฺเราะห์มาน บินเอฺาฟ์ และท่านอัซ-ซุบัยรฺ บิน อัล-เอฺาวาม ร.ฎ. สวมใส่เสื้อผ้าที่ทำด้วยผ้าไหมบริสุทธิ์ได้ ดังการบันทึกของท่านบุคอรีย์ หะดีษที่ 2919, 2920, 2921, 2922, 5839, และท่านมุสลิม หะดีษที่ 24, 25/2076 หรือเล่มที่ 3 หน้า 1641 เป็นต้น .. ด้วยเหตุผลทางการแพทย์ เพราะทั้งสองท่านนั้นเป็นโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ...
ในทำนองเดียวกัน การที่ท่านศาสดาอนุมัติให้สตรีใช้ทองคำได้ ก็มิได้หมายความว่า สตรีสามารถจะนำเอาทองคำมาประดิดประดอยทำอะไรทุกอย่างได้ตามอำเภอใจ ไม่ว่าเครื่องประดับหรือเครื่องใช้ อย่างที่เข้าใจกัน, .. ทั้งนี้ เนื่องจากมีข้อยกเว้น คือ มีหลักฐานจากหะดีษที่ถูกต้อง ห้ามสตรีใช้ทองคำใน “บางลักษณะ” ดังที่จะกล่าวถึงต่อไป ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น